اولین راهبرد ارتش متجاوز بعث عراق وپشتیبانان منطقه ای وجهانی آن،راهبرد تجاوز سریع وبراندازی بی درنگ وجنگ فوری واشغال برق آسا وتجاوز همه جانبه وتهاجم سراسری به کشور ایران بود که راهبرد مذکور ازآغاز سال 1359 به طور فزاینده ای تا روز 31شهریور59بارها توسط نیروهای ارتش عراق درمرزهای ایران تمرین و بازنگری واصلاح وتکمیل شده بود وروز 31شهریور1359با کسب اطمینان از این که  راهبرد مذکور موفقیت کامل خواهدیافت وبا قصد تصرف 7تا10 روزه پایتخت ایران به اجرا گذاشته شد ودر آن مدت همه نیروهای نظامی بین المللی مستقر در خاورمیانه برای پشتیبانی از ارتش عراق به حالت موضع گیری جنگی وآماده باش نظامی درآمده بودند وهمه گونه پشتیبانی جنگی ازجمله پشتیبانی های اطلاعاتی ،پشتیبانی راداری،سوخت رسانی جنگی،آمادگی جهت جلوگیری از اقدامات نیروهای نظامی ایران تا حدممکن،حضور انبوه مستشاران ومشاوران نظامی روسی وغربی درپایتخت عراق جهت راهنمایی ارتش متجاوز عراق،تامین بسیار انبوه انواع جنگ افزارهای پیشرفته مورد نیاز عراق جهت تحقق راهبرد مذکور،تامین مالی بسیار سریع هزینه های آن توسط پشتیبانان منطقه ای رژیم بعثی،آگاه سازی ارتش های مزدور منطقه ای از راهبرد مذکور وکسب آمادگی ارتش های منطقه ای ومانند آنها تجلی وتحقق یافت.راهبرد مذکور که با محاسبات نظامی بین المللی طراحی وتدوین شده بود ونقش پشتیبانی خداوند وپایداری مردم ایران را نادیده انگاشته بود به سرعت به شکست و ناکامی رژیم عراق ومشاوران نظامی بین المللی وجهانی انجامید وطی حدود سه ماه بارها وبارها توسط دولت های متجاوز بازنگری وتکمیل شدتا شاید کاستی های آن زدوده بار دیگر پیگیری گردد ولی پشتیبانی خداوند بزرگ وپایداری ملت سترگ ایران راه تداوم راهبرد اهریمنی مذکور را برای همیشه مسدود وراهبرد اهریمنی شان را برای همیشه مخدوش کرد.